In Studio L A projecten ontwerpen we nooit vanuit een schone lei — we gaan altijd uit van de mensen die gebruik maken van een plek waar we een architectonische bijdrage aan leveren. Wie zijn deze mensen, en wat hebben ze nodig om zich op lange termijn te kunnen identificeren met het verleden en de toekomst van de openbare ruimte? Hiervoor maken we ontwerpen die een reflectie zijn van de gelaagde geschiedenis van plekken.
In ons project voor Waar is Rotterdam Zuid? (2019-2020) reageren we op een grootschalig stedelijke vernieuwing die het stadsdeel staat te wachten. Zoals in veel steden wereldwijd, duikt bij dit proces het gevaar op dat een verbetering van de omgeving voor een selectief publiek betaalbaar en toegankelijk wordt. Deze gentrificatie leidt in wijken met oorspronkelijk lagere inkomens vaak tot uitsluiting en het verdwijnen van bewoners die worden geraakt door de stijgende prijzen en onderneming die niet mee kunnen profiteren. Naar het Rotterdam Zuid motto: ‘Wat je voor ons doet, maar niet met ons, doe je tegen ons’, zijn wij een collectief opgericht waarmee we op zoek gaan naar inspraak van de huidige bewoners van Rotterdam Zuid rondom de stedelijke vernieuwing. Met een ijskar trokken we door de Vogelbuurt om informatie te verstrekken over de mogelijkheden die bewoners hebben om mee te groeien in de ontwikkeling, en om meningen, verhalen en zorgen te verzamelen die de buurtbewoners hebben over de grootschalige verandering. Deze samenwerking bestaat naast Studio L A uit architect Jan Konings, Vers Beton journalist en programmamaker Jelena Barišić en hiphopartiest Grown George (George Booi).
In 2019 voerden we in opdracht van de Gemeente Amsterdam een onderzoek uit voor het beter verbinden van twee aaneengesloten doch gescheiden buurten in Amsterdam Zuid-Oost. Bij het bouwen van een duurdere wijk, die door het spoor gescheiden wordt van een oudere, minder welvarende buurt, voorspelt de gemeente de mogelijkheid dat er in de toekomst problemen van gentrificatie en segregatie ontstaan. De opdracht bestond specifiek uit het verbeteren van de fietsinfrastructuur die de verschillende bewoners in staat stelt om elkaar te ontmoeten. Door middel van het plan
Stay/Play/Connect
+
voor de fietspaden en de voorzieningen die door de paden verbonden worden, scheppen we een situatie waarin bewoners van beide kanten van het spoor in hun dagelijkse leven gebruik maken van de gehele wijk. Hiermee maken ze beide onderdeel uit van elkaars stedelijke omgeving en een betere verbinding en vermenging van de twee demografisch verschillende buurten te creëren.
Ons ontwerp voor de
Kattenbrug
+
in Groningen was een van de eerste projecten waarin we als uitgangspunt de geschiedenis en ziel van een omgeving onderzochten en centraal stelden. Het ontwerp is gebaseerd op turfschepen die de stad historisch over het water betraden: architectuur op het water. We hebben deze elementen vertaald in de vorm van de brug, en het materiaal: een lichte, zachte klei en gebakken steen nodigen uit tot verschillende vormen van gebruik en verenigen alle onderdelen van het project: de publieke ruimte, de constructie, meubilair en licht. Door middel van trappen richting het water en drijvende objecten, wordt de connectie tussen het water en de straat versterkt. Door vanuit de geschiedenis te ontwerpen maken we steeds een ontwerp voor de toekomst. We creëren ruimte voor nieuwe manieren van denken, interpretaties en nieuwe rituelen die een plek gelaagder maken. Door vanuit de geschiedenis te ontwerpen, schrijven we op haar door: een stedelijke identiteit die nog altijd in ontwikkeling is en hierin een inclusieve ruimte vormt voor de huidige bewoners van Groningen.
Mirror, mirror, on the wall
+
(mei 2018) is een ruimtelijke installatie in de openbare ruimte van Leuven. Door middel van een reflecterend materiaal transformeert de installatie de straat in een spiegel waarin de voorbijganger werd geconfronteerd met haar of zijn spiegelbeeld. De installatie maakt van het fenomeen ‘zelf-reflectie’ een ervaring en stelt vraagtekens bij het constante bekeken worden dat de norm is geworden in de technologische en digitale evolutie. Hoe kunnen we uitzoomen en onszelf begrijpen in een samenleving waarin we constant geleefd worden door systemen van toezicht? De spiegel staat symbool voor de grens tussen het bewuste en het onbewuste. Identiteit en het zelfbeeld zijn geen vaststaande gegevens. Identiteit staat voor je ergens toe verhouden, identificatie is een eeuwig en open proces. Mirror, Mirror on the Wall vraagt voorbijgangers: wat is jouw positie, wat is je rol?